Η Τζάνετ Μαίρη Σίνκε από το Μίσιγκαν ήταν νοσοκόμα επί 34 χρόνια. Στα τελευταία 18 χρόνια έστρεψε την προσοχή της σε εκείνους που δεν επρόκειτο να γίνουν ποτέ καλά.
"Όταν ανέλαβα νοσοκόμα σε άσυλο ανιάτων, σύντομα έμαθα τη σημασία της ολικής φροντίδας", λέει η Σίνκε, "απέναντι στις φυσικές, πνευματικές και συναισθηματικές ανάγκες ετοιμοθάνατων ασθενών και των συγγενών τους. Οι εμπειρίες αυτές με επηρέασαν πάρα πολύ".
Το 1998 η Τζάνετ Μαίρη έγινε διευθύντρια στο Άσυλο Ανιάτων στο Λάνσινγκ του Μίσιγκαν. Είναι ένα μέρος που κάποιος συγγενής ασθενούς περιέγραψε σαν "αίθουσα αναμονής για τον παράδεισο".
"Με ρώτησαν πολλές φορές, Πως μπορείς να δουλεύεις καθημερινά με ετοιμοθάνατους; Η απάντηση μου: Δεν ξέρω. Το μόνο που ξέρω είναι πως πρόκειται για την καλύτερη δουλειά που έχω κάνει ποτέ".
Παρόλο που σήμερα έχει επισήμως αποσυρθεί, η Τζάνετ Μαίρη συνεχίζει να εργάζεται πάρτ -τάιμ στο νοσοκομείο.
Θαυμάσια προοπτική
Η σχέση της με ετοιμοθάνατους ανθρώπους έδωσε στη Τζάνετ Μαίρη μια θαυμάσια προοπτική στη ζωή της. "Όταν σκέφτομαι όλους αυτούς τους ανίατους ασθενείς που φρόντιζα όλα αυτά τα χρόνια, ευχαριστώ το Θεό για το προνόμιο που μου χάρισε να μοιραστώ μαζί τους τις τελευταίες τους μέρες", εξηγεί. "Με έμαθαν πολλά και επηρέασαν πολύ τις απόψεις μου για τη ζωή. Με έμαθαν ότι η παραμονή μας σ΄αυτή τη γη είναι πολύ σύντομη και ότι κάθε μέρα είναι ένα δώρο που πρέπει να απολαμβάνουμε και να φροντίζουμε και όχι να το σπαταλάμε".
Στο βιβλίο της "Δέκα Μαθήματα που πρέπει να μάθουμε", η Τζάνετ Μαίρη εξυφαίνει μια ταπισερί ελπίδας για μια γεμάτη ζωή.
"Οι ασθενείς μου με έμαθαν ότι κάθε άνθρωπος έχει μέσα του τα δικά του δώρα, δώρα που του έχει χαρίσει ο καλός Θεός, που φροντίζει τα δώρα αυτά να τα μοιράζει με άλλου.
Με έμαθαν οτι οι πολυτιμότερες αναμνήσεις μας είναι εκείνες που έχουν επίκεντρο τη πίστη και την αγάπη της οικογένειας.
Με έμαθαν τη σπουδαιότητα του να δημιουργείς αναμνήσεις κάθε μέρα, γιατί στο τέλος είναι το μόνο που πραγματικά έχουμε".
Ζώντας το παρόν
Για τη Τζάνετ Μαίρη, το να ζει το παρόν δεν είναι τόσο εύκολο ή ευχάριστο όσο για άλλους.
Πρόσφατα διαπίστωσε ότι έπασχε από μια ασθένεια των εντέρων που ονομάζεται κοιλιακή διαταραχή.
Πρόκειται για μια ασθένεια που είναι μια αλλεργικού είδους αντίδραση η οποία παρατηρείται όταν το έντερο εκτίθεται στο στάρι, κριθάρι, σίκαλη ή βρώμη. "Είχα μεγάλο πρόβλημα", λέει. "Υπέφερα από αναιμία και δεν είχα καθόλου δυνάμεις". Με το πρόβλημα αυτό τώρα υπό έλεγχο, η καθημερινή της πρόκληση είναι η ασθένεια του Πάρκινσον.
"Ο γιατρός διέγνωσε την ασθένεια αυτή πριν πέντε χρόνια, αλλά τα συμπτώματα είχαν παρουσιαστεί αρκετά νωρίτερα. Σαν νοσοκόμα που είμαι, ένοιωθα ότι κάτι δεν πήγαινε καλά -χρειαζόμουν ανάπαυση. Συχνά έκανα η ίδια διαγνώσεις για τον εαυτό μου και δεν έβλεπα το λόγο να πάω στο γιατρό".
Αλλά καθώς η κατάσταση προχωρούσε, δεν μπορούσε να παραβλέψει πια τα συμπτώματα. "Ένα λεπτό μόνο ήταν αρκετό για το νευρολόγο να διαγνώσει αυτό που ήδη ήξερα. "Έχεις Πάρκινσον", μου είπε. Για πολλούς η διάγνωση αυτή είναι σαν κεραυνός. Αλλά για την Τζάνετ Μαίρη Σίνκε, ήταν ένα κίνητρο για να πραγματοποιήσει όλα όσα μπορούσε και να ελέγχει εκείνα που μπορούσε. "Η ασθένεια αυτή είναι προοδευτική. Δεν μπορώ να αλλάξω αυτό το γεγονός", λέει.
Δεχόμαστε αυτά που δεν μπορούν να αλλάξουν
Τα χρόνια που πέρασε δίπλα σε ανθρώπους που ήταν αντιμέτωποι με το θάνατο έμαθαν στη ΄Τζάνετ Μαίρη πως να αντιμετωπίζει τις δικές της προκλήσεις. "Ο μεγαλύτερος φόβος μου είναι η άνοια, μια παρενέργεια που σχετίζεται συχνά με τη νόσο του Πάρκινσον. Αλλά όταν το σκέφτομαι αυτό συνειδητοποιώ ότι δεν μπορώ να το αλλάξω. Έτσι κοιτάζω τη δουλειά μου και ζω το σήμερα όσο καλύτερα μπορώ. Το αύριο είναι αύριο".
Στα προηγούμενα τρία χρόνια, η Σίνκε μίλησε σε πάνω από 25.000 παιδιά σε σχολεία σε όλη την Αμερική για τα παιδικά βιβλία που έχει γράψει. Έχει τελειώσει πέντε τόμους, ενώ δυό ακ\΄ομα πρόκειται να εκδοθούν σύντομα.
Παρόλο που το γράψιμο δεν μπορεί να θεραπεύσει την ασθένεια της, η Τζάνετ Μαίρη πιστεύει ότι είναι κάτι που βοηθάει. "Το μυαλό χρειάζεται άσκηση όπως και το σώμα", εξηγεί. "Εξάλλου, αν έχω το μυαλό μου στραμμένο σε κάτι άλλο, είναι πολύ πιθανό να μην πάθω κατάθλιψη. Αυτή τη στιγμή δεν έχω χρόνο για άλλες σκέψεις".
Άγνωστα δώρα
Καθώς σκέφτεται τις συζητήσεις της με εκατοντάδες ανίατους ασθενείς, η Σίνκε ενθαρρύνει εκείνους που εγκαταλείπουν τον αγώνα να αρχίζουν το νέο κεφάλαιο της ζωής τους με ενθουσιασμό. "Τους λέω να ανακαλύψουν τα άγνωστα δώρα που έχουν μέσα τους". "Ενθαρρύνω τους ανθρώπους να μοιράζονται με άλλους τα προσωπικά τους βιώματα, τις χαρές και τις λύπες τους, τις επιτυχίες και τις αποτυχίες τους, τα όνειρα και τις απογοητεύσεις τους. Όλοι στο Φθινόπωρο της ζωής τους διαθέτουν ένα είδος σοφίας που πηγάζει από τις εμπειρίες της ζωής τους, μιας σοφίας που, όταν μοιράζεται με άλλους, μπορεί συχνά να οδηγήσει τους άλλους σε μια πιο γεμάτη ζωή. Ερχόμαστε στο φθινόπωρο των χρόνων μας , μια θαυμάσια εποχή όπου αποκαλύπτονται τα πραγματικά χρώματα, μια εποχή όπου τα καλύτερα δεν έχουν έρθει ακόμα".
Η Τζάνετ Μαίρη συνεχίζει να απολαμβάνει τη ζωή της.
Από το περιοδικό Καλύτερη Ζωή -Τεύχος 35
