ΤΗΣ ΧΡΥΣΩΣ ΑΝΤΩΝΙΑΔΟΥ
Η ζωή που δεν ζούμε, παγιδευμένοι σε προβλήματα χωρίς λύση
«Η δυστυχία σχεδόν πάντα δείχνει ότι υπάρχει ένας δρόμος που δεν ακολουθήθηκε. Ένα ταλέντο που δεν καλλιεργήθηκε, ένας εαυτός που δεν αναγνωρίστηκε. Πίσω από τον καρκίνο του τελευταίου σταδίου που εξαπλώνεται ραγδαία υπάρχει μια προσωπικότητα που δεν ζει με τα δικά της κίνητρα, ένας άνθρωπος που αισθάνεται παγιδευμένος μέσα σ' ένα πρόβλημα χωρίς λύση …»
Πόσες φορές δεν αισθανόμαστε ότι το σώμα μας δεν μας υπακούει, όσο κι αν προσπαθούμε, όσο κι αν το θέλουμε; Άλλοτε, παγιδευμένοι σε αρνητικά συναισθήματα, σε κατάθλιψη, φόβο, απόγνωση, και άλλες φορές σε εκνευρισμό, κυριευμένοι από το άγχος, δεν μπορούμε να ελέγξουμε τις επιπτώσεις που δέχεται το σώμα μας από την κακή μας ψυχολογική κατάσταση. Επιστημονικές έρευνες που έγιναν σε Πανεπιστήμια των ΗΠΑ και της Ευρώπης, επιβεβαιώνουν ότι όσοι ζουν για μεγάλο χρονικό διάστημα σε αυτές τις επικίνδυνες, στρεσογόνες και αρνητικές καταστάσεις, όσοι υποφέρουν πραγματικά από αυτά τα αδιέξοδα, κινδυνεύουν να εκθέσουν τη σωματική τους υγεία σε σοβαρότατους κινδύνους.
Δεν είναι τυχαίο ότι όλες οι σύγχρονες μελέτες συνδέουν το έλκος του στομάχου, το άσθμα, τις καρδιοπάθειες και την ανάπτυξη κακοήθους όγκου με τα αρνητικά συναισθήματα. Οι ψυχολόγοι και ψυχοθεραπευτές, όλο και συχνότερα, μιλούν για τα ψυχοσωματικά συμπτώματα, τα οποία και η ίδια η ιατρική επιστήμη πλέον αναγνωρίζει. Ψάχνοντας να βρoύμε απαντήσεις σχετικά με τα αίτια και τους παράγοντες που αυξάνουν τον κίνδυνο, ενός από τις μεγαλύτερες και συχνότερες παθήσεις της εποχής μας, του καρκίνου, πέσαμε τυχαία πριν από τέσσερα χρόνια σε ένα βιβλίο-σταθμό. Ένα βιβλίο που συνδέει απόλυτα και δίνει σημαντικές απαντήσεις για τη σχέση των ψυχολογικών παραγόντων με την εκδήλωση καρκίνου. Συγγραφέας, ένας εκπαιδευμένος πειραματικός ψυχολόγος, με εμπειρία στην κλινική ψυχολογία, ο Δρ Λόρενς Λε Σαν, ο πρώτος θεωρητικός πάνω στο ψυχολογικό ιστορικό της ζωής των καρκινοπαθών.
Ψυχολογικοί παράγοντες
Στο εξαίρετο βιβλίο του «Μπορείς να παλέψεις για τη ζωή σου: Συναισθηματικοί παράγοντες στην αιτιολογία του καρκίνου», παρουσιάζει συγκλονιστικά ευρήματα, τα οποία αποδεικνύουν τη σχέση-διασύνδεση μιας σωματικής ασθένειας με τους ψυχολογικούς παράγοντες: Πρώτο, η παρουσία του καρκίνου δείχνει ότι κάτι άλλο δεν πάει καλά στη ζωή των ανθρώπων αυτών, και ότι ο κακοήθης όγκος μέσα στο σώμα τους υπάρχει σε σχέση με τον τρόπο που αισθάνονταν και συμπεριφέρονταν μέσα στον κόσμο. Δεύτερο, υπάρχουν κάποια κοινά χαρακτηριστικά στην προσωπικότητα όλων των καρκινοπαθών και το σημαντικότερο απ’ αυτά είναι η απώλεια του σκοπού της ζωής τους.
Σύμφωνα με τον επιστήμονα, οι άνθρωποι αυτοί πιθανόν να έχουν ζήσει κάποτε έναν έντονο τρόπο ζωής, ή ακόμη και την περίοδο που εκδηλώθηκε η ασθένειά τους να είχαν μια σχέση που γι' αυτούς είχε μεγάλη και βαθιά σημασία. Όταν έχασαν αυτή τη σημαντική σχέση, το νόημα και η αξία της ζωής τους καταστράφηκε. Οι προσπάθειές τους να δημιουργήσουν ξανά αυτή τη σχέση ή να βρουν ένα υποκατάστατό της απέτυχαν και έτσι έπεσαν σε βαθιά απομόνωση.
Ένα άλλο χαρακτηριστικό των καρκινοπαθών ήταν η ανικανότητά τους να εκφράζουν το θυμό ή τη δυσαρέσκεια και η τάση τους να καταπνίγουν τα αισθήματα εχθρότητας που είχαν μέσα τους.
Ένας τρίτος παράγοντας ήταν η συγκινησιακή φόρτιση, πολλές φορές πολύ μεγάλη, που εκδήλωσαν σε σχέση με το θάνατο του ενός γονιού τους. Παρόλο που το συμβάν αυτό πολλές φορές συνέβη πριν από πολλά χρόνια, η ψυχολογική φόρτιση που αισθάνονταν τους κατέβαλε.
Γράφει ο Δρ Λε Σαν στο βιβλίο του:
«Η δυστυχία σχεδόν πάντα δείχνει ότι υπάρχει ένας δρόμος που δεν ακολουθήθηκε. Ένα ταλέντο που δεν καλλιεργήθηκε, ένας εαυτός που δεν αναγνωρίστηκε. Πίσω από τον καρκίνο του τελευταίου σταδίου που εξαπλώνεται ραγδαία υπάρχει μια προσωπικότητα που δεν ζει με τα δικά της κίνητρα, ένας άνθρωπος που αισθάνεται παγιδευμένος μέσα σ' ένα πρόβλημα χωρίς λύση…».
Σύμφωνα με τα ευρήματα του Λε Σαν και άλλων επιστημόνων, όπως του γιατρού Ο.Carl Simonton και της Stephanie Matthews-Simonton υπάρχουν σοβαροί, τις πλείστες φορές, ψυχολογικοί παράγοντες, που μπορούν να επηρεάσουν αρνητικά τη σωματική υγεία μας και να μας οδηγήσουν σε περιπέτειες.
Έκφραση συναισθημάτων
Ένας καίριας σημασίας παράγοντας, που τον συναντούμε όλο και συχνότερα, είναι η έλλειψη έκφρασης των συναισθημάτων μας. Υπάρχουν πολλοί άνθρωποι που δεν εκφράζονται, είναι κλεισμένοι στον εαυτό τους, στον κόσμο και στα προβλήματά τους, και δεν αφήνουν τους άλλους ή τους εαυτούς τους να εκφραστούν. Ο κύριος λόγος της μη έκφρασης των συναισθημάτων τους είναι ότι δεν είναι σε θέση να αντέξουν τον πόνο ή την αδικία ή ακόμη ή και τη μεγάλη απώλεια. Τότε, χωρίς να το συνειδητοποιούν ή ακόμη και συνειδητοποιώντας το, βάζουν σε εφαρμογή ορισμένους μηχανισμούς άμυνας και σιγά-σιγά παγώνουν συναισθηματικά, για ορισμένους, γίνονται αναίσθητοι.
Πολλές είναι οι φορές που οι άνθρωποι καταπνίγουν τον πόνο τους, δεν εκφράζονται σε κανέναν ή κρύβουν τα επιθετικά συναισθήματά τους. Πόσοι αλήθεια εκφράζονται με ένα «παγωμένο», σκληρό ή υποκριτικό χαμόγελο; Αυτή η ψυχολογική αδυναμία τους, μπορεί να είναι καταστροφική για τη σωματική υγεία τους και να εκδηλώνεται συνέχεια με κάποια αρρώστια.
Τι προτείνουν οι ψυχολόγοι; Οι ψυχολόγοι, αλλά και άλλοι γιατροί μας ωθούν να είμαστε ειλικρινείς με τον εαυτό μας και να εξωτερικεύουμε τα συναισθήματά μας. Όταν αυτά δεν εκφράζονται, δημιουργείται μια συναισθηματική φόρτιση, που τελικά στρέφεται εναντίον μας, και είναι ολέθρια για τη σωματική μας υγεία.
Οι σύγχρονοι ψυχοθεραπευτές και οι Life Coaches καλούν όσους υποφέρουν απ’ αυτές τις καταστάσεις να εκφραστούν ειλικρινά, για να αποβάλουν το θυμό ή ένα αρνητικό συναίσθημα. Θα μπορούσαν να γράψουν μια επιστολή και να εκφράζουν το θυμό τους για την αδικία ή τον πόνο που αισθάνονται. Δεν είναι αναγκαίο να στείλουν το γράμμα. Φτάνει να εκφραστούν. Επίσης, πρέπει να έχουν τη δύναμη και το θάρρος να αντιμετωπίσουν κατάματα, πρόσωπο με πρόσωπο, ένα αγαπημένο πρόσωπο, ένα συγγενή, ένα φίλο και να ανοίξουν ένα διάλογο μαζί του.
Ένας άλλος παράγοντας που επηρεάζει αρνητικά τη σωματική μας υγεία είναι η έλλειψη αυτοεκτίμησης. Τα άτομα που στερούνται αυτοεκτίμησης διακατέχονται από αισθήματα ενοχών, ανεπάρκειας και ελλείψεων. Πιστεύουν ότι είναι τα θύματα και δεν επιτρέπουν στον εαυτό τους να ζητήσουν και να πάρουν αυτό που δικαιούνται, από τους άλλους. Αυτό τους δημιουργεί σωματικές και ψυχικές καταστάσεις, ένα μεγάλο «άδειασμα».
Η παγίδα της έλλειψης αυτοεκτίμησης
ΕΝΑΣ άνθρωπος που δεν διαθέτει αυτοεκτίμηση κλείνεται στον εαυτό του, από το φόβο ότι οι άλλοι θα ανακαλύψουν ποιος πραγματικά είναι. Οι άνθρωποι που συνήθισαν να είναι αυστηροί με τον εαυτό τους πέφτουν στην «παγίδα της έλλειψης αυτοεκτίμησης». Θέτουν μη ρεαλιστικούς στόχους, είναι ανικανοποίητοι και υποφέρουν από ένα συνεχές άγχος. Αυτό οδηγεί επίσης σε καταστροφικές συνέπειες τη σωματική μας υγεία. Σύμφωνα με άλλη έρευνα, η συναισθηματική κατάσταση που χαρακτηρίζεται από αισθήματα απελπισίας και απάθειας μπορεί να επηρεάσει άμεσα τη σωματική υγεία. Έρευνα που έγινε σε ανθρώπους που επιβίωσαν μετά από εγκεφαλικό επεισόδιο, αποκάλυψε χαμηλότερο ρυθμό ανάκαμψης σε αυτούς που ένιωθαν απάθεια και ενδιαφέρονταν λίγο για τον εαυτό τους και τον κόσμο. Άλλη έρευνα σε υγιείς γυναίκες μέσης ηλικίας αποκάλυψε μια σχέση μεταξύ της απελπισίας και της απρόβλεπτης σκλήρυνσης της καρωτίδας, της κύριας αρτηρίας προς τον εγκέφαλο. Σύμφωνα με τα πορίσματα, το ένα τρίτο των επιζησάντων εμφάνιζαν μικρή απάθεια τον πρώτο χρόνο, ενώ το 3% είχαν υψηλά επίπεδα απάθειας. Η απάθεια χειροτέρευε για το 7% των επιζησάντων και μειώθηκε για το 7% κατά τη διάρκεια του χρόνου.
Οι ερευνητές επέλεξαν για την έρευνά τους περίπου 600 γυναίκες μετά την εμμηνόπαυση, που δεν είχαν ιστορικό καρδιαγγειακής νόσου και τις κάλεσαν να απαντήσουν σχετικά με τις προσδοκίες τους σε σχέση με τους μελλοντικούς στόχους τους. Προηγούμενη έρευνα, με επικεφαλής την Everson-Rose, η οποία χρησιμοποίησε το ίδιο ερωτηματολόγιο σε Φινλανδούς άντρες, αποκάλυψε μια σχέση μεταξύ αισθήματος απελπισίας και καρδιαγγειακής νόσου. Η νέα έρευνα ανακάλυψε άμεση σχέση μεταξύ αυξημένης απελπισίας και σκλήρυνσης των τοιχωμάτων της καρωτίδας, παράγοντα κινδύνου για εγκεφαλικό επεισόδιο.
Τι συστήνουν οι ψυχοθεραπευτές
ΤΙ ΠΡΕΠΕΙ, λοιπόν, να κάνετε για να νιώθετε καλύτερα και κυρίως να προλάβετε τα δυσάρεστα του άγχους και των ψυχολογικών καταστάσεων. Τι προτείνουν οι ειδικοί:
*Καλύτερη διαχείριση του στρες: Nα σκέφτεστε θετικά, ακόμη και σε καταστάσεις που σας δημιουργούν υπερβολικό άγχος. Δείτε τα προβλήματά σας με αισιοδοξία και ρεαλισμό, εφαρμόστε μια θετική στάση στη ζωή.
*Βελτίωση της υγείας: Αντικαταστήστε τις αρνητικές σκέψεις με ηρεμία, αυτοπεποίθηση και γαλήνη, αντί με δυσαρέσκεια, άγχος και ανησυχία. Αυτό θα έχει λιγότερες διαταραχές του ύπνου σας, λιγότερες μυϊκές εντάσεις, λιγότερο άγχος και κούραση. Οι άνθρωποι που σκέφτονται αρνητικά υποφέρουν από κατάθλιψη και άγχος.
*Αυτοπεποίθηση: Πιστέψτε στις ικανότητές σας. Άνθρωποι με αυτοπεποίθηση αξιοποιούν καλύτερα τις δυνατότητές τους.
*Καλύτερη λήψη αποφάσεων: Οι αισιόδοξοι παίρνουν καλύτερες αποφάσεις.
*Διαχειριστείτε το χρόνο σας καλύτερα: Η καλύτερη λήψη αποφάσεων σας βοηθά να οργανώνετε το χρόνο σας, έχοντας περισσότερο χρόνο για τον εαυτό σας και τους αγαπημένους σας.
*Μεγαλύτερη επιτυχία στη ζωή: Μια θετική στάση οδηγεί στην ευτυχία και την επιτυχία, και μπορεί να αλλάξει όλη τη ζωή.
Προσελκύετε το καλό: Όταν κάποιος σκέφτεται θετικά, οι θετικοί άνθρωποι και οι θετικές καταστάσεις τον προσελκύουν.
Πηγές: LeShan L.L. Μπορείτε να παλέψετε για τη ζωή σας. New York: M. Evans & Company, 1977, O. Carl Simonton, Stephanie Matthews - Simonton, James L. Creighton, Γίνε ξανά καλά, μια ολιστική θεραπεία του καρκίνου, 1978, περιοδικό 'Stroke', Eιρήνη Κάρου, Ψυχολογικοί παράγοντες - Πόσο επηρεάζουν τη σωματική μας υγεία; δίοδος εναλλακτική, Forum για τον εναλλακτικό τρόπο ζωής
ΠΗΓΗ : "η σημερινή" 20/02/2011
Από το Ιστολόγιο ΤΟΞΟΤΗΣ
